Nora Roberts - Zagubiony w czasie

Muszę przyznać, że straszne polubiłam romanse, które wchodzą w skład serii Satine. Być może nie należą one do literatury wysokich lotów, jednak z całą pewnością są na tyle interesujące, by mogły nam służyć jako wdzięczne 'czasoumilacze'. Jest to niezwykle wygodne, gdy nasz organizm dopomina się o spędzenie odrobiny czasu z książką, ale nie jesteśmy w stanie skupić się na niczym ambitniejszym. Sięgając po tego typy utwory warto pamiętać, że najlepiej jest dawkować emocje, które wiążą się ściśle z przedstawianą przez danego autora fabułą. To prawda, że bywają one do bólu przewidywalne, ale czy to jest najważniejsze, jeśli mamy w planach się nieco zrelaksować?

"Zagubiony w czasie" to już kolejna powieść Nory Roberts, którą miałam okazję poznać w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Opowiada ona Molom Książkowych historię Liberty - dwudziestotrzyletniej kobiety, która postanowiła wziąć kilka dni urlopu od dość intensywnego życia zawodowego w wielkim mieście. W tym celu główna bohaterka przenosi się do domku letniskowego swoich rodziców, w którym nikt i nic nie będzie w stanie zburzyć ciszy, którą tak bardzo sobie wymarzyła. Niespodziewanie w jej domu pojawia się tajemniczy mężczyzna, którego udało jej się uratować z katastrofy lotniczej. Dziewczyna udziela Calebowi niezbędnej pomocy i niedługo potem zauważa, że czuje do niego coś o wiele więcej, niż zwykłą sympatię... Czy nieznajomy odwzajemni uczucia swojej wybawicielki?

No i to by było na tyle... Gdy wzięłam w swoje ręce "Zaginionego w czasie" byłam pewna, że przedstawiona ukazana mi przez Norę Roberts historia sprawi, że po raz kolejny przeniosę do niezwykłego świata, który pozostaje w ścisłym związku z podróżami w czasie i z nieziemsko przystojnymi mężczyznami. W końcu nie tak dawno, miałam okazję zapoznać się z kontynuacją tej powieści i byłam nią wręcz zachwycona. Tym razem przyszedł jednak czas na delikatne ochłodzenie mojego entuzjazmu i nie jestem do końca pewna, czym jest to spowodowane. Czytanie tych książek w odwrotnej kolejności z pewnością miało swój udział w całym zajściu, ale nie jestem też tego tak pewna. Wydaje mi się po prostu, że "Spirala czasu" jest o wiele lepszą powieścią amerykańskiej pisarki. Zastanawiałam się nad tym już od kilku dni i doszłam do wniosku, że przygody Sunny i Jacoba są o wiele bardziej barwne i na swój sposób nieprzewidywalne, a dodatkowo zawierają w sobie ogromną ilość emocji, które dane nam jest odczuwać w trakcie spotkania z z lekturą tej powieści.

W przypadku Libby i Caleba wszystko wydaje się być prostolinijne i nie ma większego sensu. Sytuacje, które dane nam jest zaobserwować, nie wnoszą do naszego życia zbyt wielu uniesień i okrzyków zazdrości... Bohaterowie są zbyt prostolinijni, jak na mój gust, a przecież nie wymagam zbyt wiele od pisanych przez Norę Roberts romansów. Jałowość w ty przypadku stała na naprawdę wysokim poziomie, jednak nie zrezygnuje całkowicie z zapoznawania się z twórczością tej autorki. Jestem pewna, że jeszcze nie raz mnie ona zaskoczy i wtedy będę nią wręcz zaskoczona... Nie wiem, czy chciałabym polecać "Zaginionego w czasie" komukolwiek. Osobiście nie jestem do tego przekonana, więc najlepiej będzie jeśli sami podejmiecie taką decyzję. Z całą pewnością nie jest to powieść, którą podsuwałabym osobom, które dopiero zaczynają swoją przygodę z twórczością amerykańskiej autorki.

Wydawnictwo Mira/Harlequin, luty 2011
ISBN: 978-83-238-7840-7
Liczba stron: 240
Ocena: 3/10 

Książkę możecie kupić na: