Waris Dirie - Czarna kobieta, biały kraj

Stosunkowo rzadko zdarza mi się sięgać po książki, które w ostatecznym rozrachunku, strasznie mnie rozczarowują. Wszystko dzięki temu, że staram rzetelnie dobierać literaturę, która stanie się naszym oczkiem głowy na kolejnych kilkanaście godzin. Niestety nawet najlepsza recepta, nie uchroni nas od pomyłek, które zdarzy nam się popełnić w tej kwestii. Tak właśnie było w przypadku powieści napisanej przez somalijską pisarkę, Waris Dirie. Muszę przyznać, że nieco się zawiodłam podczas spotkania z jej publikacją, jednak zacznijmy od samego początku tej opowieści...

"Czarna kobieta, biały kraj" przedstawia swoim czytelnikom historię życia samej autorki. Nie mogę powiedzieć, że nie odnalazłam w niej momentów, które by mnie na swój sposób wzruszyły, bo tak naprawdę było ich całkiem sporo. Z ogromnym przerażeniem czytałam o wydarzeniach, które nie powinny mieć racji bytu. To wstrząsające, że tego typu sytuacje w dalszym ciągu nie są karane. No i co z tego, że każdy kraj rządzi się własnymi prawami i tradycjami. Każdy z nas ma prawo do godnego i szczęśliwego życia, nie potrafię jednak zrozumieć postępowania ludzi, którzy wpadli na genialny pomysł stworzenia takich, a nie innych obrzędów i tradycji.
 
W całości utworu nie brakuje opisów, które w dość dosadny sposób ukazują nam migawki z życia Waris Dirie. Osobiście nie chciałabym znaleźć się na jej miejscu, a zarazem cieszę się, że cały ten koszmar ma ona już za sobą. To niezwykłe z jakim spokojem i zaciętością, opowiada ona o swojej przyszłości i incydentach, które jeszcze do tej pory mają miejsce w jej rodzinnych stronach. Nie pozostawiła ona suchej nitki na tych elementach, które w jej mniemaniu na to zasłużyły. Podejście głównej bohaterki do Somalii nie zmieniły się jednak na tyle, by mogła znienawidzić ojczyznę, którą w wielkim pośpiechu musiała opuścić. Tęsknota za domem jest czym zupełnie normalnym i w tego typu przypadkach nie liczy się fakt, że doświadczyliśmy w nim wiele złego...

"Czarna kobieta, biały kraj" to utwór, który bez wątpienia zasługuje na ogromne uznanie, ale i również na słowa krytyki. Tak nudnej pozycji literackiej nigdy nie czytałam. Co prawda sam pomysł na jej napisanie był bardzo ciekawy, jednak znacznie gorzej było już z samym przekazem. Co rusz wydawało mi się, że wyrzuciłabym z tej książki większą połowę wydarzeń. Najprościej w świecie wydawały mi się one całkowicie zbędne, a przez to niestety ucierpiała całość testu. Wielka szkoda, bo zapowiadało się naprawdę fantastycznie i gdyby nie fakt, że temat zbrodni honorowych zawsze wywołuje we mnie wiele emocji, nigdy nie dotrwałabym do jej końca. Dlatego właśnie, nie będę Was zachęcać do zapoznania się ze wspomnieniami Waris Dirie. Myślę, że dużo lepiej będzie, jeśli sami podejmiecie taką decyzję.

Wyd. Świat Książki, marzec 2012
ISBN: 978-83-7799-591-4
Liczba stron: 288
Ocena: 4/10 

Książkę możecie kupić na: