Olga Rudnicka - Do trzech razy Natalie

Jedna z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier tego roku, choć tak naprawdę z wielką niecierpliwością wypatrywałam jej już od chwili, gdy ponad dwa lata temu zakończyłam swoją przygodę z poprzednim tomem tej serii. Szczerze mówiąc Olga Rudnicka jest chyba pierwszym twórcą powieści, który aż tak bardzo poprawiłby mi humor już po kilkunastu pierwszych przeczytanych stronach. Podobnie było zresztą z moim Bratem, choć w jego przypadku wszystko zaczęło przychodzić dopiero z czasem. Namawianie go do zapoznania się z tym cyklem zajęło mi swojego czasu aż dwa miesiące, bo choć zdawałam sobie sprawę, że gustuje on w zupełnie innym gatunku literackim to chciałam się przekonać, czy i na nim wywrze ona podobne wrażenie. Wkrótce okazało się, że i Młody nie miał żadnym szans w zetknięciu z pięcioma Pannami Sucharskimi, ponieważ w mig zademonstrowały mu, iż działają na ludzi niczym najdoskonalszy narkotyk, którego jak raz człowiek posmakuje to szybko przekona się, że nie jest się w stanie nad nim zapanować i dopóki oczy nie zobaczą jego ostatniej strony, dopóty od powieści tej nie odejdzie. Narozrabiała ta nasza rodzima autorka i w dalszym ciągu bezwstydnie stara się zaskoczyć swoich czytelników coraz to nowymi pomysłami na tworzone przez siebie powieści. 

Siostry Sucharskie za sprawą swoich mężczyzn decydują się na spontaniczny wyjazd do Międzyzdrojów. To właśnie w tej nadmorskiej miejscowości postanowiły one odpocząć od trudów życia codziennego i przy okazji dać nauczkę partnerom, którzy przyczynili się do tego, że kobiety straciły cierpliwość, spakowały swoje walizki i ruszyły na podbój polskiego morza. Nie mija jednak kilka dni a Nata, Magda i Natka całkiem przypadkiem wplątują się w kolejną intrygę kryminalną i tym razem na ich celowniku znajdują się przestępcy stojący za włamaniami do hoteli, a także morderstwem bezbronnej kobiety. Czy bohaterkom uda się wyjść bez szwanku z całej tej sytuacji i co wspólnego z tym wszystkim ma zakupiony przez gości weselnych kupon totolotka? Jakie niebezpieczeństwa czekają na Sucharskie zanim zdecydują się one na powrót do odziedziczonego po ojcu domu? Czy mężczyźni wybaczą im porzucenie jakiego dziewczyny się dopuściły i pomogą swoim ukochanym w szczęśliwym zakończeniu całej sprawy?

Po raz pierwszy jest mi trudno powiedzieć chociażby kilka słów na temat twórczości Olgi Rudnickiej, która jak wspomniałam wcześniej, zawsze wywierała na mnie dość pozytywne wrażenie. Nie mogę powiedzieć, że "Do trzech razy Natalie" mnie rozczarowała, ponieważ autorka miała naprawdę fajny namysł na napisanie tej książki i gdyby aż tak bardzo nie poniosła jej wyobraźnia to jestem pewna, że i tym razem byłabym zachwycona do granic swoich możliwości. Zabrakło mi w tej powieści dobrze znanego poczucia humoru, który w tym przypadku wydał się być pisany na siłę, a dialogi między głównymi bohaterkami a ich życiowymi partnerami straciły na swoim uroku. Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że ich związki trwają już od jakiegoś czasu, a więc i relacje wchodzą na inny stopień wtajemniczenia, jednak w dalszym ciągu czegoś mi w tym wszystkim brakowało. Na poszczególne karty tej pozycji literackiej zaczęła wkradać pewnego rodzaju nuda i to właśnie ona sprawiła, że siostry Sucharskie straciły sporą część swojego uroku, a przecież w normalnych warunkach one wcale nie dopuściłyby do takiej sytuacji, a więc dlaczego autorka nie była w stanie zadbać o ich interes?

Byłabym niesprawiedliwa mówiąc, że całość tej książki w ogóle mi się nie podobała, bo mimo wszystko odczuwam w stosunku do niej pewnego rodzaju sentyment. Cieszę się, że po raz kolejny miałam okazję spotkać się z tak doskonale znanymi mi bohaterkami. Nigdy wcześniej nie spotkałam równie wielkich wariatek, które w równie dużym stopniu kłóciłyby się ze sobą, a jednocześnie nie pozwoliłyby zrobić sobie nawzajem żadnej krzywdy i jeśli ktoś próbował zadrzeć z chociażby jedną z sióstr Sucharskich to musiał się liczyć z faktem, że tym samym będzie miał do czynienia z pięcioma wiedźmami i ich dziećmi. W dalszym ciągu zdarzały się momenty, kiedy to chichrałam się jak norka i czułam, że jestem odpowiednią osobą na właściwym miejscu, jednak nie trwały one tak długo jak miało to miejsce w przypadku poprzednich tomów. Nie da się ukryć, że książka ta została napisana nieco na siłę i o wiele lepiej by było, gdyby autorka zatrzymała się z pisaniem tej serii na "Drugim przekręcie Natalii", aniżeli zabierała się za opisywanie ich dalszych perypetii. Mam wrażenie, że całość tej sytuacji jest swojego rodzaju walką z wiatrakami, ponieważ jestem również świadoma tego, że gdyby Olga Rudnicka zdecydowała się na stworzenie czwartego tomu tego cyklu to i tak sięgnęłabym po niego z wielką przyjemnością i nie czułabym przy tym większego rozczarowania. 

"Do trzech razy Natalie" to powieść znajdująca się na dość przyzwoitym poziomie, choć nie ukrywam, że nijak ma się ona do swoich poprzedniczek. Na dobrą sprawę nie powinniśmy w ogóle rozwodzić się na temat realności zdarzeń mających w niej miejsce, ale czy siostry Sucharskie mogłyby splamić swoje dobre imię czymś zwyczajnym i zarazem banalnym? Dlatego też polecam tę pozycję literacką wszystkim tym, którzy nie wyobrażają sobie życia bez Natalii, Anny, Naty, Magdy i Natki. Wydaje mi się, że osoby, które do tej pory nie miały do czynienia z twórczością tej polskiej autorki, czym prędzej powinni nadrobić swoje zaległości, ponieważ w moim odczuciu wielu innych polskich pisarzy powinno się od niej uczyć.

Moja ocena: 5/10