Gdy Wydawnictwo Literackie zaproponowało mi zrecenzowanie książki Orhana Pamuka pt. "Cevdet Bej i Synowie", to przyjęłam tą propozycję z wielką przyjemnością. Tym bardziej, że tego typu książki ostatnimi czasy bardzo mnie fascynują. W końcu poznawanie innej kultury poniekąd kształtuje nasz rozwój."Cevdet Bej i Synowie" jest lekturą będącą debiutem literackim tureckiego pisarza. Opowiada o losach trzydziestosiedmioletniego mężczyzny, który marzy o założeniu rodziny i pomnożeniu wypracowanego przez siebie majątku. W końcu Cevdet żeni się, a nie długo potem w jego domu pojawiają się także dzieci. Gdy synowie muzułmanina dorośli ojciec oddał im we władanie firmę, na której rozwój ciężko pracował przez wiele lat. Mimo, że założyli własne rodziny, to w dalszym ciągu zamieszkiwali wspólnie z żonami i dziećmi okazałą ojcowską kamienicę.
Orhan Pamuk dzięki swoim talentom literackim zabrał nas w niezwykłą podróż po życiu mieszczańskiej rodziny. Dzięki niemu mogliśmy obserwować ludzką wytrwałość, bez której główny bohater nigdy by się nie dorobił. "Cevdet Bej i Synowie" przedstawia nam swoistą kronikę ludzkiego życia i obyczajów. Wspólnie z bohaterami mieliśmy także okazję zapoznać się ze zmianami jakie na przestrzeni siedmiu dziesięcioleci zaszły wśród tamtejszego społeczeństwa.
Całość zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Lektura została napisana ładnym i zarazem charakterystycznym językiem, do którego na samym początku musiałam się przyzwyczaić. Powieść składa się z trzech części po kilka rozdziałów w każdej. Dodatkowym walorem książki jest oryginalna okładka, która idealnie oddaje jej nastrój. Z tego miejsca chciałabym serdecznie zaprosić wszystkich do odwiedzenia w dniu szóstego października pobliskich księgarni. To właśnie wtedy będzie miała miejsce premiera przedstawionej Wam wyżej lektury Orhana Pamuka, do której kupna gorąco zachęcam.
Wydawnictwo Literackie, październik 2010
ISBN: 978-83-08-04507-7
Liczba stron: 800
Ocena: 8/10
Podoba mi się jak napisałaś recenzję - może ona zachęcić każdego ;)
OdpowiedzUsuńNie taki straszny ten Pamuk, jak go malują :) Tyle negatywów wiecznie o nim słyszę, a tu kolejna pozytywna recenzja. Sam znam tylko 'Nazywam się Czerwień', ale jak tylko trochę zaoszczędzę, na pewno zaopatrzę się w coś jeszcze :)
OdpowiedzUsuńMoże kiedyś ;)
OdpowiedzUsuńSuper recenzja, masz fajny styl :)
OdpowiedzUsuńChcę się zapoznać z twórczością Pamuka, ale zacznę raczej od jakiejś innej jego książki.
OdpowiedzUsuńja się do Pamuka strasznie zniechęciłam... nie mam ochoty
OdpowiedzUsuńNa razie planuję przeczytać "Śnieg", pozniej "Muzeum niewinności" i moze skuszę się z tę książkę również:P
OdpowiedzUsuń